ضخامت فرش تاثیری روی کیفیت آن دارد؟

ضخامت فرش تاثیری روی کیفیت آن دارد؟

ضخامت فرش تاثیری روی کیفیت آن دارد اما؛ضخامت بالا همیشه به معنای کیفیت بهتر نیست. گاهی فرش‌های ضخیم فقط ظاهر پُر و حجیمی دارند، اما چون گره‌ها با فاصله و تراکم کم بافته شده‌اند، استحکام کمتری دارند و زودتر فرسوده می‌شوند. در مقابل، فرش‌های نازک‌تر با تراکم بالا (مثل ۱۵۰۰ شانه با تراکم ۴۵۰۰)، به‌دلیل فشردگی نخ‌ها و ظرافت بافت، از دوام و کیفیت بسیار بالاتری برخوردارند

ضخامت فرش یعنی بلندی پرزهای آن یا همان ارتفاع نخ‌های سطحی فرش. هرچه پرزها بلندتر باشند، فرش ضخیم‌تر به‌نظر می‌رسد. اما فرش‌هایی که ظریف و با شانه بالاتر هستند – مثل فرش‌های ۱۲۰۰ یا ۱۵۰۰ شانه – معمولاً پرزهای کوتاه‌تری دارند تا بتوانند طرح‌های دقیق و ظریفی را با وضوح بیشتر نمایش دهند.

چگونه ضخامت فرش روی کیفیت آن اثر می‌گذارد؟

۱. نرمی و راحتی زیر پا:
فرش‌های ضخیم حس گرم و لطیفی دارند. وقتی پرزها بلند باشند، راه رفتن یا نشستن روی آن‌ها لذت‌بخش‌تر است، به‌ویژه برای فضاهایی مثل اتاق کودک یا نشیمن که تماس مستقیم با زمین بیشتر است.

۲. جذب صدا و حفظ گرما:
ضخامت بیشتر باعث می‌شود فرش بهتر صداها را جذب کند و مانع انتقال سر و صدای محیط شود. همچنین تا حدی به حفظ دمای فضا کمک می‌کند و برای خانه‌های سرد مناسب‌تر است.

۳. مقاومت در برابر ساییدگی:
اگر ضخامت فرش به‌خاطر استفاده از نخ مرغوب و بافت فشرده باشد، دوام آن هم افزایش می‌یابد. در این صورت فرش در برابر پاخوردگی و استفاده مداوم، دیرتر فرسوده می‌شود. البته اگر ضخامت فقط به‌خاطر نخ‌های حجیم ولی بی‌کیفیت باشد، این مزیت از بین می‌رود.

اما توجه داشته باشید؛

ضخامت زیاد همیشه نشانه‌ی کیفیت بالا نیست!

برخی فرش‌ها به دلیل استفاده از نخ‌های ضخیم، ظاهری پر و حجیم دارند، اما اگر با تراکم پایین بافته شده باشند، نه‌تنها دوام مناسبی ندارند، بلکه زیبایی و ظرافت طرح آن‌ها نیز کاهش می‌یابد.

در مقابل، فرش‌هایی که با تراکم بالا تولید می‌شوند – مثل فرش‌های ۱۲۰۰ یا ۱۵۰۰ شانه – معمولاً نازک‌ترند، اما بافتی فشرده‌تر، ظریف‌تر و طرح‌هایی بسیار دقیق‌تر دارند. این ظرافت در کنار استحکام، نشان‌دهنده‌ی کیفیت واقعی فرش است، حتی اگر از نظر ضخامت کمتر به‌نظر برسند.

مزایا و معایب ضخامت زیاد؛

مزایا:

فرش‌های ضخیم، حس گرمی و راحتی بیشتری زیر پا دارند. مناسب نشیمن و اتاق کودک.

در خانه‌های آپارتمانی، ضخامت بیشتر می‌تواند به کاهش انتقال صدا کمک کند.

در برابر ضربه یا فشار اجسام سنگین، دیرتر فرسوده می‌شود.

معایب: 

پرزهای بلند، باعث محو شدن جزئیات طرح می‌شوند.

جابجایی یا شست‌وشوی آن سخت‌تر می‌شود.

فرش‌های ضخیم بیشتر گرد و خاک جذب می‌کنند و سخت‌تر تمیز می‌شوند.